Dzieci szczęścia
Wziął jej ręce i okrywał je pocałunkami, jakby chciał ją przebłagać za to, co powiedział, złagodzić miłością swoją zadaną ranę, stanąć jako przedmurze pomiędzy nią a
światem.
Jadwiga słuchała go w milczeniu jakby osłupiała.
— Nieprawdaż — powtarzał błagalnie Gustaw — tak dłużej nie będzie.
Ocknęła się wreszcie jakby ze snu.
— Boże! Boże! — zawołała namiętnie — co ja mam począć? Potem zaczęła iść szybko dalszą drogą.
Może chciała uciec przed tem, co usłyszała może przed nim, a może przed własnemi myślami. On temu, co świat mówił, nie wierzył — ale ona?...
ona nie mogła powiedzieć, że obwinienia, rzucone na Marcelę, były fałszem.
— Uspokój się panno Jadwigo! — mówił młody człowiek — ja cię tak kocham!
Nie odpowiadała mu, tylko wlepiała w niego oczy pełne jakiejś zadumy i ognia postanowienia. A on zaczął snuć marzenia przyszłości...
Za rok miał skończyć nauki — a potem — potem przecież znajdzie jakie miejsce przy fabryce, przy budowie kolei — on nie będzie wybredny — weźmie, cokolwiek się zdarzy, byle
mógł dla niej pracować, wyrwać ją z tego otoczenia... Ale do tego czasu?...
Słuchała go, jak młodość słucha słów nadziei.
Serce rwało się do niej, uśmiechały usta; ale tymczasem obecność ciążyła na niej, jak zmora, a zbladle usta szeptały:
— Boże mój! Boże! co ja mam począć?
Zwolna, jak dwoje dzieci, zaczęli mówić z sobą
o tej bliższej przyszłości, której on nie mógł dla niej lżejszą uczynić, a która nie mogła pozostać taką, jak dotąd.
On coś doradzał, o coś prosił; ona wahała się, broniła, płakała nawet; potem długo coś bardzo mówili z sobą spokojniej aż rozstali się wreszcie.
Kiedy dnia tego Jadwinia powróciła z lekcyi do domu, była szczególnie roztargniona; w kapeluszu
i okryciu siadła w swoim pokoju na pierwszem krześle, jakie spotkała, i tak
pozostała czas długi, zapominając o rozebraniu się, nie czując gorąca; wodziła wzrokiem po wszystkich sprzętach z wyrazem smutku.
<<Poprzednia 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 | 51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 | 61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 | 71 | 72 | 73 | 74 | 75 | 76 | 77 | 78 | 79 | 80 | 81 | 82 | 83 | 84 | 85 | 86 | 87 | 88 | 89 | 90 | 91 | 92 | 93 | 94 | 95 | 96 | 97 | 98 | 99 | 100 | 101 | 102 | 103 | 104 | 105 | 106 | 107 | 108 | 109 | 110 | 111 | 112 | 113 | 114 | 115 | 116 | 117 | 118 | 119 | 120 | 121 | 122 | 123 | 124 | 125 | 126 | 127 | 128 | 129 | 130 | 131 | 132 | 133 | 134 | 135 | 136 | 137 | 138 | 139 | 140 | 141 | 142 | 143 | 144 | 145 | 146 | 147 | 148 | 149 | 150 | 151 | 152 | 153 | 154 | 155 | 156 | 157 | 158 | 159 | 160 | 161 | 162 | 163 | 164 | 165 | 166 | 167 | 168 | 169 | 170 | 171 | 172 | 173 | 174 | 175 | 176 | 177 | 178 | 179 | 180 | 181 | 182 | 183 | 184 | 185 | 186 | 187 | 188 | 189 | 190 | 191 Nastepna>>